Τα μέλη της Αντιφασιστικής Συνέλευσης Ν.Φ.-Ν.Χ συμμετείχαμε στην πορεία προς τα γραφεία της Χρυσής Αυγής που διοργάνωσαν «φορείς, σωματεία, οργανώσεις, συλλογικότητες βορείων προαστίων» το Σάββατο 12/10, στο Νέο Ηράκλειο, καθώς η παρουσία μας στο δρόμο είναι αναπόσπαστο κομμάτι της αντιφασιστικής δράσης στις γειτονιές μας. Σίγουρα, όμως, σκοπός μας δεν είναι και μια «καθαρή» από φασίστες αστική δημοκρατία, καθώς δε θεωρούμε ότι η αντιφασιστική πάλη θα πρέπει να είναι δεμένη στο άρμα της αστικής οριοθέτησης, πόσο μάλλον να αποτελεί ουρά της. Το ίδιο αναπόσπαστο πρέπει να θεωρείται και ο αντικαπιταλιστικός χαρακτήρας του αντιφασιστικού αγώνα, αναφορά στον οποίο απουσίαζε από το κεντρικό κάλεσμα της πορείας, το οποίο αποτελούσαν δύο συνθήματα «Να κλείσουν τα γραφεία της Χρυσής Αυγής» και «Ολοι μαζί ενάντια σε τρόικα, κυβέρνηση, μνημόνια και ρατσισμό». Όμως, η πολιτική παρουσία και οι «αντιφασιστικοί» χαιρετισμοί των δημάρχου Ν.Ηρακλείου, αντιδημάρχου Νέας Ιωνίας καθώς και βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ ανέδειξαν την άμεση αναγκαιότητα της καθοριστικής συζήτησης για το αντιφασιστικό κίνημα σχετικά με τη στάση του απέναντι στους θεσμούς και την αστική όψιμη αντιφασιστική ρητορική, το πολιτικό του περιεχόμενο καθώς και την στρατηγική των συμμαχιών του.
Το τελευταίο διάστημα, και πιο εντατικά έπειτα από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τα φασιστικά τάγματα εφόδου, οι αστοί δημοσιολόγοι επιδίδονται σε μια αχαλίνωτη κούρσα δημαγωγίας με σκοπό την απόσειση των ευθυνών του πολιτικού συστήματος που γέννησε και έθρεψε το φασιστικό έκτρωμα. Η επιχείρηση αναβάπτισης της αστικής δημοκρατίας στην αντιφασιστική κολυμβήθρα, η εξίσωση της κοινωνικά δίκαιης και αναγκαίας κινηματικής βίας με τις δολοφονίες των φασιστών, η θεωρία των δύο άκρων και η προσπάθεια να επιβεβαιωθεί το μονοπώλιο της κρατικής βίας προμηνύουν ουσιαστικά το βαθμό προετοιμασίας των κυρίαρχων για ακόμα πιο ωμή και ασύδοτη επιβολή της βαρβαρότητας.
Τα διαπιστευτήρια νομιμοφροσύνης με την αποφυγή της στοιχειώδους αντίστασης στην αστυνομική απαγόρευση, οι εκδηλώσεις θεσμολαγνείας και αποθέωσης της λειτουργίας του κοινοβουλευτικού κρετινισμού, ο υποχωρητικός συμβιβασμός με τον αστικό αντιφασισμό και τους εκπροσώπους του στο όνομα του φασιστικού κινδύνου υπονομεύουν καίρια τον προσανατολισμό του. Όταν συναγελάζεσαι με εκπροσώπους του αστικού κόσμου προσφέρεις υπηρεσίες σε αυτούς που προωθούν την πολιτική της διαχείρισης ενός καπιταλισμού σε κρίση και τοποθετούν αναχώματα στην ανάπτυξης ταξικής συνείδησης, αναπόφευκτου όρου για τη νίκη ενάντια στο σύστημα που γεννά το φασισμό, τον καπιταλισμό.
Ο αγώνας ενάντια στο φασισμό μπορεί να είναι αποτελεσματικός μόνο όταν προτάσσει τη συλλογικά οργανωμένη και διευθυνόμενη από τα κάτω μαχητική αντίσταση με κάθε μέσο που επιβάλλει ο ανυποχώρητος αγώνας ενάντια στους σημερινούς διαχειριστές της βαρβαρότητας. Δεν έχει ανάγκη από θεσμικά επιστεγάσματα και επικυρώσεις νομιμότητας του ούτε αναζητά την επιβεβαίωση του λόγου και της δράσης του στις λειτουργίες των αστικών θεσμών.
Αν θέλουμε ο αντιφασιστικός αγώνας να γίνει κτήμα του λαού, χρειάζεται να αναδείξουμε το ταξικό περιεχόμενο στο λόγο και την πρακτική μας και να θωρακίσουμε την πολιτική ανεξαρτησία μας από το αστικό στρατόπεδο και την καθεστωτική καπηλεία, έξω από γραφειοκρατικές διαδικασίες και λογικές ανάθεσης. Να δυναμώσουμε τις αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες με αντιφασιστικές συνελεύσεις και πορείες στις γειτονιές μας για το ξερίζωμα κάθε φασιστικής φωλιάς που θα συνεχίζει να ανέχεται στον κόρφο της το δήθεν εξαγνισμένο σώμα της αστικής δημοκρατίας.
