Απολαύσαμε κι εμείς προχθές, όπως όλοι, το δεξί χέρι του “αντιφασίστα” Σαμαρά να χαριεντίζεται με τον Ηλία Κασιδιάρη κι έχουμε να πούμε ότι ο Τάκης ο Μπαλτάκος απ’ τη Μάνη, ο περήφανος αντικομμουνιστής, είναι συνεπής ως προς την ιδεολογία του και συμπεριφέρθηκε ακριβώς όπως θα περιμέναμε. Ο Μπαλτάκος εκφράζει την ιδεολογία της ακροδεξιάς κυβέρνησης του Σαμαρά, την ιδεολογία του ελληνικού φασισμού που κυβέρνησε την Ελλάδα για δεκαετίες και συνεχίζει να κατέχει σημαντικά πόστα στο κρατικό μηχανισμό της σύγχρονης ελληνικής αστικής δημοκρατίας. Τι καλύτερο θα μπορούσε να κάνει απ’ το να συνομιλεί με τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής;

Η δημοσιοποίηση αυτής της “φιλικής συνομιλίας” μεταξύ δυο κατεργαρέων, όπως κι αν έγινε, έρχεται πρώτον να καταρρίψει την εικόνα του τιμωρού των φασιστών που επιχείρησε να δημιουργήσει ο Σαμαράς μετά την δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Δεύτερον, καταρρίπτει την εικόνα της αντισυστημικής Χρυσής Αυγής που αντιμετωπίζει πυξ λαξ τους “πουλημένους πολιτικούς”. Τρίτον, θέτει βίαια τους καλοπροαίρετους πλην αφελείς υποστηρικτές της ανεδαφικής αντίληψης του “συνταγματικού τόξου” που θα μας σώσει απ’ τους φασίστες ενώπιον της οδυνηρής πραγματικότητας. Τέταρτον, αποκαλύπτει περίτρανα ότι αυτοί που ξέθαψαν τη θεωρία των δύο άκρων (Σαμαράς, Μπαλτάκος και σια), μόνο το ένα «άκρο» είχαν στο στόχαστρο, τον λαό που αγωνίζεται ενάντια στους μικρούς και μεγάλους σφετερισμούς της εξουσίας, ενώ δεν είχαν κανένα πρόβλημα να συνδιαλέγονται με τους ναζιστές. Πέμπτον και πιο σημαντικό, μας υπενθυμίζει ότι δεν μπορούμε να έχουμε καμιά εμπιστοσύνη στην αστική δημοκρατία και στους εκάστοτε διαχειριστές της. Ο φασισμός που βρίσκεται μέσα ή δίπλα στο κράτος και την κυβέρνηση, αντιμετωπίζεται μ’ έναν και μόνο τρόπο: με αδιάκοπο αντιφασιστικό, αντικαπιταλιστικό αγώνα από τα κάτω.